Odmiana imienia Kłotylda przez przypadki

Kłotylda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kłotylda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kłotyldy

Celownik
(komu? czemu?):Kłotyldzie

Biernik
(kogo? co?):Kłotyldę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kłotyldą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kłotyldzie

Wołacz
(hej!):Kłotyldo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KłotyldaJeśli jednak przegrasz, Kłotylda zostaje z nami.
Na drugie imię mam Kłotylda.
Autorem artykułu jest Kłotylda.
Dobrze, że Kłotylda grzecznie śpi.
Kłotylda wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KłotyldyByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Kłotyldy.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Kłotyldy.
Na korytarzu blisko pokoju Kłotyldy stało kilka osób.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Kłotyldy.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Kłotyldy.

Celownik:
(komu? czemu?)
KłotyldzieChciałam szybko pochwalić się Kłotyldzie.
Dzięki Kłotyldzie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Korzysta z okazji, by wyznać Kłotyldzie miłość.
Co tej Kłotyldzie po głowie chodzi?
Tego Kłotyldzie było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
KłotyldęSpojrzałem znacząco na Kłotyldę.
Odprowadziłam Kłotyldę do wyjścia.
Spojrzałam na Kłotyldę w wymownym geście.
Patrzył na Kłotyldę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Widzę Kłotyldę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KłotyldąŚpiewam z Kłotyldą.
Jadę z Kłotyldą na dyskotekę.
Sprzątam pokój razem z Kłotyldą.
Obie z Kłotyldą postawiłyśmy na zmiany.
Wieczorem z Kłotyldą znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KłotyldzieTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Kłotyldzie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Kłotyldzie.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Kłotyldzie.
To jest pieśń o Kłotyldzie.
Związana jest z nią legenda o Kłotyldzie.

Wołacz:
(hej!)
KłotyldoWitaj Kłotyldo!
Kłotyldo! Wróć do mnie!
Dobranoc Kłotyldo!
Hej Kłotyldo!
Cześć Kłotyldo!