Odmiana imienia Juwencja przez przypadki

Juwencja imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Juwencja

Dopełniacz
(kogo? czego?):Juwencji

Celownik
(komu? czemu?):Juwencji

Biernik
(kogo? co?):Juwencję

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Juwencją

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Juwencji

Wołacz
(hej!):Juwencjo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JuwencjaMoje drugie imię to właśnie Juwencja.
Juwencja wraca do domu.
Dziś Juwencja ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jeśli jednak przegrasz, Juwencja zostaje z nami.
Za chwilę wróci Juwencja z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JuwencjiPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Juwencji.
Przed sobą ujrzałam rękę Juwencji.
Postawa Juwencji była zupełnie inna.
Specjalnością Juwencji jest jazda na koniu.
Przed domem Juwencji zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
JuwencjiTym razem nie damy Juwencji dojść do głosu.
Ja na pewno przekaże swój procent Juwencji.
Zostawiam Juwencji karteczkę i już mnie nie ma.
Juwencji włosy stanęły dęba na głowie.
Juwencji oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
JuwencjęOdprowadziłam Juwencję do wyjścia.
Na Juwencję moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Juwencję.
Kacper patrzył na Juwencję ze zdumieniem.
Przed wejściem spotkaliśmy Juwencję.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JuwencjąJadę z Juwencją na dyskotekę.
Ja z Juwencją chcemy się przebrać za wampiry.
Przez chwilę oboje z Juwencją patrzyli na siebie.
Dorota spotkała się z Juwencją.
Razem z Juwencją wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JuwencjiZastanawiał się dlaczego wspomniał o Juwencji.
Hipnotyzująca powieść o Juwencji i płatnym mordercy.
Pamiętajmy o Juwencji i jej rodzinie.
Powoli spełniam swoje marzenia o Juwencji.
Kilka słów od autora materiału o Juwencji.

Wołacz:
(hej!)
JuwencjoJuwencjo! Uważaj!
Dobry wieczór Juwencjo!
Juwencjo! Wróć do mnie!
Witaj Juwencjo!
Cześć Juwencjo!