Odmiana imienia Jutrowujek przez przypadki

Jutrowujek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jutrowujek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jutrowujka

Celownik
(komu? czemu?):Jutrowujkowi

Biernik
(kogo? co?):Jutrowujka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jutrowujkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jutrowujku

Wołacz
(hej!):Jutrowujku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JutrowujekZa chwilę wróci Jutrowujek z lasu.
W domu Jutrowujek często urządza rodzicom pokazy mody.
Dziś Jutrowujek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jutrowujek nie umie grać na gitarze.
Jutrowujek wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JutrowujkaNie lubię Jutrowujka.
Tato Jutrowujka produkował abażury.
Prosimy o pomoc dla Jutrowujka.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Jutrowujka.
Tata Jutrowujka sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
JutrowujkowiOd początku próbujemy pomóc Jutrowujkowi.
Przyglądam się Jutrowujkowi.
Ten nie pozostał dłużny Jutrowujkowi.
Chciałam szybko pochwalić się Jutrowujkowi.
Mama przyznała rację Jutrowujkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
JutrowujkaPrzyniesiona przez Jutrowujka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Patrzy na Jutrowujka wyczekująco.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Jutrowujka.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Jutrowujka.
Widzę Jutrowujka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JutrowujkiemRazem z Jutrowujkiem zrobiłyśmy obiad.
Obie z Jutrowujkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Pracuję z Jutrowujkiem.
A sytuacja z Jutrowujkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Wieczorem z Jutrowujkiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JutrowujkuPomyśl nad tym, co napisałam ci o Jutrowujku.
No a teraz trochę więcej o Jutrowujku.
Kto dziś pamięta o Jutrowujku.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Jutrowujku.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Jutrowujku.

Wołacz:
(hej!)
JutrowujkuJutrowujku! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Jutrowujku!?
Witaj Jutrowujku!
Dobranoc Jutrowujku!
Cześć Jutrowujku!