Odmiana imienia Justuś przez przypadki

Justuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Justuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Justusia

Celownik
(komu? czemu?):Justusiowi

Biernik
(kogo? co?):Justusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Justusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Justusiu

Wołacz
(hej!):Justusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JustuśDopiero do mnie dotarło, że Justuś już tu jest.
Co robi Justuś?
Dla mnie było już jasne, ze Justuś umiera.
Justuś ma katar i źle się czuje.
Ja i Justuś nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JustusiaNie mogę się otrząsnąć po odejściu Justusia.
Tata Justusia poszedł otworzyć drzwi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Justusia.
Tym razem prezentujemy wystawę Justusia.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Justusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
JustusiowiPrzyglądam się Justusiowi.
Nie wiem, co powiedzieć Justusiowi.
Justusiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Korzysta z okazji, by wyznać Justusiowi miłość.
Słoik z kawą wyleciał Justusiowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
JustusiaW końcu obudzili Justusia, żeby ich ratował.
Spojrzała na Justusia jeszcze raz.
Popatrzyłam na Justusia przekonana, że zacznie mówić dalej.
W Justusia nagle coś wstąpiło.
Patrzył na Justusia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JustusiemWczoraj wracamy z Justusiem od lekarza.
Siedzieliśmy z Justusiem na ławce w parku.
Powinnam jednak pojechać z Justusiem.
Weekend spędzony z Justusiem był przesympatyczny.
Obie z Justusiem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JustusiuWięcej o Justusiu znajdziecie na naszej stronie.
Kiedyś tam chciałam napisać o Justusiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Justusiu.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Justusiu.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Justusiu.

Wołacz:
(hej!)
JustusiuDziękuję Justusiu za rozmowę!
Justusiu! Wróć do mnie!
Hej Justusiu!
Dobry wieczór Justusiu!
Gdzie jesteś Justusiu!?