Odmiana imienia Juruś przez przypadki

Juruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Juruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Jurusia

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jurusiu

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

Przykłady deklinacji imienia Juruś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Juruś

Dobrze, że Juruś grzecznie śpi.
Mam na imię Juruś.
Autorem niniejszego tekstu jest Juruś.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Juruś.
Autorem artykułu jest Juruś.

Dopełniacz (kogo? czego?):

W sobotę są urodziny .
Tata opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Przyglądałam się dłoniom .
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć .
Zbieramy na nowy wózek dla .

Celownik (komu? czemu?): Jurusia

Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Jurusia.
Jurusia udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Jurusia coś się stało.
Jurusia przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Napisałem wiersz dzięki Jurusia.

Biernik (kogo? co?):

Sierżant wpatrywał się w jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Widzę .
O jego personalia miałam spytać prywatnie.
Spojrzał na i uśmiechnął się.
Na moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik (z kim? z czym?): Jurusiu

Refleksyjnie po spotkaniu z Jurusiu.
Wieczorem z Jurusiu znowu idziemy na spacer.
Ja z Jurusiu zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Rozmawiam z Jurusiu.
Ja z Jurusiu chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik (o kim? o czym?):

Wszyscy dyskutują o .
Muszę Ci powiedzieć prawdę o .
Niestety, nie umiała zapomnieć o .
Wspominam o .
Chciałbym być teraz przy .

Wołacz (hej!):

! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś !?
Dzień dobry !
Dobranoc !
! Gdzie jesteś?