Odmiana imienia Jurcio przez przypadki

Jurcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jurcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jurcia

Celownik
(komu? czemu?):Jurciowi

Biernik
(kogo? co?):Jurcia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jurciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jurciu

Wołacz
(hej!):Jurciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JurcioMam na imię Jurcio.
Jurcio chce pójść ze mną na spacer.
Jurcio chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jurcio wraca do domu.
Jutro Jurcio wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JurciaPrzyglądałam się dłoniom Jurcia.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Jurcia.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Jurcia.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Jurcia.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Jurcia.

Celownik:
(komu? czemu?)
JurciowiJurciowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Musiałam się zwierzyć Jurciowi.
Jurciowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Jurciowi coś się stało.
Od początku próbujemy pomóc Jurciowi.

Biernik:
(kogo? co?)
JurciaJurcia znalazłam w recepcji hotelu.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Jurcia bardzo przyjaźnie.
Kawę kupioną przez Jurcia wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Pożegnali w końcu Jurcia i wyszli razem.
Spojrzałam na Jurcia jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JurciemZostaliśmy z Jurciem w salonie sami.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Jurciem.
Dwa dni temu miałam z Jurciem śmieszną przygodę.
Razem z Jurciem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Siedzieliśmy z Jurciem przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JurciuNiestety, nie umiała zapomnieć o Jurciu.
Dyskutuję o Jurciu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Jurciu.
A przecież nikt inaczej o Jurciu nie pisał.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Jurciu.

Wołacz:
(hej!)
JurciuJurciu! Uważaj!
Dziękuję Jurciu za rozmowę!
Gdzie jesteś Jurciu!?
Cześć Jurciu!
Dobry wieczór Jurciu!