Odmiana imienia Jurandek przez przypadki

Jurandek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jurandek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jurandka

Celownik
(komu? czemu?):Jurandkowi

Biernik
(kogo? co?):Jurandka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jurandkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jurandku

Wołacz
(hej!):Jurandku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JurandekGdzie jest Jurandek?
Autorem niniejszego tekstu jest Jurandek.
Mam na imię Jurandek.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Jurandek.
Jurandek ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JurandkaW słuchawce usłyszałam głos Jurandka.
Dziadek Jurandka w tym czasie miał chorą rękę.
Zostało sto dni do narodzin Jurandka.
Prosimy o pomoc dla Jurandka.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Jurandka.

Celownik:
(komu? czemu?)
JurandkowiOczywiście każdy przyzna rację Jurandkowi.
Przyglądam się Jurandkowi.
Jurandkowi oczy błyszczą.
Dzięki Jurandkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Jurandkowi włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
JurandkaJurandka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Jurandka.
Patrzył na Jurandka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Nieśmiało gładzi Jurandka po włosach.
Przeprosiłam Jurandka i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JurandkiemZakończyliśmy edycję kwietniową z Jurandkiem.
A sytuacja z Jurandkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Obie z Jurandkiem postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Jurandkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Jurandkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JurandkuWspominam o Jurandku.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Jurandku.
Rozmawiam o Jurandku.
Dzisiaj chciałam napisać o Jurandku.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Jurandku.

Wołacz:
(hej!)
JurandkuDobranoc Jurandku!
Jurandku! Gdzie jesteś?
Witaj Jurandku!
Dziękuję Jurandku za rozmowę!
Jurandku! Uważaj!