Odmiana imienia Julusia przez przypadki

Julusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Julusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Julusi

Celownik
(komu? czemu?):Julusi

Biernik
(kogo? co?):Julusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Julusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Julusi

Wołacz
(hej!):Julusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JulusiaJeśli jednak przegrasz, Julusia zostaje z nami.
Dziś Julusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Za chwilę wróci Julusia z lasu.
Co robi Julusia?
Ma na imię Julusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JulusiPożyczę od Julusi samochód i możemy jechać.
Przed domem Julusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Julusi.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Julusi.
Tato Julusi produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
JulusiJulusi oczy błyszczą.
Zaproponowałem Julusi dwa tematy.
Napisałem wiersz dzięki Julusi.
Powiedz wszystkim i Julusi, że nic mi nie jest.
Ja na pewno przekaże swój procent Julusi.

Biernik:
(kogo? co?)
JulusięJulusię zaświerzbiały ręce.
Spojrzałam na Julusię w wymownym geście.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Julusię.
Przyniesiona przez Julusię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Julusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JulusiąZobacz wywiad z Julusią oraz innymi uczestnikami finału.
Sprzątam pokój razem z Julusią.
Pracuję z Julusią.
Razem z Julusią zrobiłyśmy obiad.
Przez chwilę oboje z Julusią patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JulusiCzasami myślę sobie o Julusi.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Julusi.
W powrotnej drodze myślał o Julusi.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Julusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Julusi.

Wołacz:
(hej!)
JulusiuDobry wieczór Julusiu!
Julusiu! Gdzie jesteś?
Hej Julusiu!
Dzień dobry Julusiu!
Julusiu! Wróć do mnie!