Odmiana imienia Julitusia przez przypadki

Julitusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Julitusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Julitusi

Celownik
(komu? czemu?):Julitusi

Biernik
(kogo? co?):Julitusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Julitusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Julitusi

Wołacz
(hej!):Julitusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JulitusiaJulitusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Gdzie jest Julitusia?
Za chwilę wróci Julitusia z lasu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Julitusia.
Mam na imię Julitusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JulitusiJestem mamą Julitusi i jeszcze trojga innych dzieci.
Jadę do Julitusi.
Szkoda że Julitusi prawie że w ogóle nie ma.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Julitusi.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Julitusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
JulitusiOd początku próbujemy pomóc Julitusi.
Nie wiem, co powiedzieć Julitusi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Julitusi.
Dzięki Julitusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zostawiam Julitusi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
JulitusięJulitusię znalazłam w recepcji hotelu.
Julitusię zaczęło to nieco irytować.
W Julitusię nagle coś wstąpiło.
Widzę Julitusię.
Na Julitusię spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JulitusiąZostaliśmy z Julitusią w salonie sami.
Zginął w pojedynku z Julitusią.
Weekend spędzony z Julitusią był przesympatyczny.
Wieczorem z Julitusią znowu idziemy na spacer.
Ja z Julitusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JulitusiKiedyś tam chciałam napisać o Julitusi.
No a teraz trochę więcej o Julitusi.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Julitusi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Julitusi.
Mowa oczywiście o Julitusi.

Wołacz:
(hej!)
JulitusiuJulitusiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Julitusiu za rozmowę!
Julitusiu! Uważaj!
Dobry wieczór Julitusiu!
Dobranoc Julitusiu!