Odmiana imienia Julitka przez przypadki

Julitka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Julitka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Julitki

Celownik
(komu? czemu?):Julitce

Biernik
(kogo? co?):Julitkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Julitką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Julitce

Wołacz
(hej!):Julitko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JulitkaCo robi Julitka?
Julitka ma katar i źle się czuje.
Jak już wiecie mam na imię Julitka.
Julitka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dla mnie było już jasne, ze Julitka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JulitkiPrzed domem Julitki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Tato Julitki produkował abażury.
Przez cały dzień czułam wzrok Julitki na sobie.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Julitki.
Rodzina Julitki wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
JulitcePowiedz wszystkim i Julitce, że nic mi nie jest.
Coś muszę Julitce powiedzieć, stoi i czeka.
Od początku próbujemy pomóc Julitce.
Oddaję Julitce list.
Dzięki Julitce mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
JulitkęPrzed wejściem spotkaliśmy Julitkę.
Widziałem dzisiaj Julitkę z mojej klasy.
Patrzy na Julitkę wyczekująco.
Przeprosiłam Julitkę i poszłam dalej.
Julitkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JulitkąRazem z Julitką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wymyśliłam z Julitką nową zabawę.
Obie z Julitką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Julitką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Julitką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JulitceNo a teraz trochę więcej o Julitce.
Kiedyś chciałam napisać o Julitce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Julitce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Julitce.
Pamiętam o Julitce.

Wołacz:
(hej!)
JulitkoDobry wieczór Julitko!
Gdzie jesteś Julitko!?
Dobranoc Julitko!
Julitko! Uważaj!
Julitko! Gdzie jesteś?