Odmiana imienia Julianunia przez przypadki

Julianunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Julianunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Julianuni

Celownik
(komu? czemu?):Julianuni

Biernik
(kogo? co?):Julianunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Julianunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Julianuni

Wołacz
(hej!):Julianuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JulianuniaJak już wiecie mam na imię Julianunia.
W domu Julianunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Julianunia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Julianunia.
Julianunia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JulianuniNie lubię Julianuni.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Julianuni.
Tata Julianuni sam opatrzył mi nogę.
W słuchawce usłyszałam głos Julianuni.
Tata Julianuni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
JulianuniKupiłem Julianuni magnes na lodówkę.
Słoik z kawą wyleciał Julianuni z rąk.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Julianuni.
Ja na pewno przekaże swój procent Julianuni.
Mama przyznała rację Julianuni.

Biernik:
(kogo? co?)
JulianunięOdprowadziłam Julianunię do wyjścia.
Spojrzałem znacząco na Julianunię.
Spoglądam na Julianunię.
Czekałam na Julianunię w kawiarni.
Kawę kupioną przez Julianunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JulianuniąJadę z Julianunią na dyskotekę.
Śpiewam z Julianunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Julianunią.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Julianunią na krytym basenie.
Dwa dni temu miałam z Julianunią śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JulianuniZastanawiał się dlaczego wspomniał o Julianuni.
Myślę o Julianuni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Julianuni.
Piszę o Julianuni.
To jest pieśń o Julianuni.

Wołacz:
(hej!)
JulianuniuJulianuniu! Uważaj!
Dobranoc Julianuniu!
Dziękuję Julianuniu za rozmowę!
Julianuniu! Gdzie jesteś?
Hej Julianuniu!