Odmiana imienia Juliannka przez przypadki

Juliannka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Juliannka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Juliannki

Celownik
(komu? czemu?):Juliannce

Biernik
(kogo? co?):Juliannkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Juliannką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Juliannce

Wołacz
(hej!):Juliannko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JuliannkaJa i Juliannka nie wiedziałyśmy, co robić.
Jeśli jednak przegrasz, Juliannka zostaje z nami.
Autorem artykułu jest Juliannka.
Moje drugie imię to właśnie Juliannka.
Jutro Juliannka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JuliannkiByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Juliannki.
W domu babci Juliannki od zawsze stał stary zegar.
Postanowiłam zadzwonić do Juliannki.
Postanowiłam zadzwonić do Juliannki i chłopaków.
Ręka Juliannki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
JuliannceZaproponowałem Juliannce dwa tematy.
Musiałam się zwierzyć Juliannce.
Tego Juliannce było już za wiele.
Słoik z kawą wyleciał Juliannce z rąk.
Napisałem wiersz dzięki Juliannce.

Biernik:
(kogo? co?)
JuliannkęPrzed wejściem spotkaliśmy Juliannkę.
Juliannkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przyniesiona przez Juliannkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Juliannkę.
Spojrzałam na Juliannkę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JuliannkąRazem z Juliannką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Juliannką.
Razem z Juliannką zrobiłyśmy obiad.
A sytuacja z Juliannką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Siedzieliśmy z Juliannką przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JuliannceWspominam o Juliannce.
To jest pieśń o Juliannce.
Myślał o Juliannce i o swoim życiu.
Wszyscy dyskutują o Juliannce.
Warto także pomyśleć chwilę o Juliannce.

Wołacz:
(hej!)
JuliannkoCześć Juliannko!
Gdzie jesteś Juliannko!?
Juliannko! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Juliannko!
Hej Juliannko!