Odmiana imienia Julianek przez przypadki

Julianek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Julianek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Julianka

Celownik
(komu? czemu?):Juliankowi

Biernik
(kogo? co?):Julianka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Juliankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Julianku

Wołacz
(hej!):Julianku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JulianekZa chwilę wróci Julianek z lasu.
Julianek nie umie grać na gitarze.
Jeśli jednak przegrasz, Julianek zostaje z nami.
Moje drugie imię to właśnie Julianek.
Julianek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JuliankaProsimy o pomoc dla Julianka.
Tata Julianka sam opatrzył mi nogę.
Dla Julianka ten pies jest naprawdę bezcenny.
Tym razem prezentujemy wystawę Julianka.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Julianka.

Celownik:
(komu? czemu?)
JuliankowiPrzyglądam się Juliankowi.
Kupiłem Juliankowi magnes na lodówkę.
Napisałem wiersz dzięki Juliankowi.
Powiedz wszystkim i Juliankowi, że nic mi nie jest.
Oczywiście każdy przyzna rację Juliankowi.

Biernik:
(kogo? co?)
JuliankaCzekałam na Julianka w kawiarni.
Popatrzyłam na Julianka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Julianka bardzo przyjaźnie.
Spojrzałam na Julianka jak dopisuje kolejne literki.
Oszołomienie spadło teraz na Julianka i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JuliankiemByliśmy wczoraj pierwszy raz z Juliankiem na krytym basenie.
Powinnam jednak pojechać z Juliankiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Juliankiem.
Siedzieliśmy z Juliankiem przy basenie.
Karolina miała się spotkać z Juliankiem przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JuliankuDobrze, że wspomniałeś o Julianku.
Przygotowuje książkę o Julianku.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Julianku.
Nie wspomniałem na początku o Julianku.
Rozmawiam o Julianku.

Wołacz:
(hej!)
JuliankuDziękuję Julianku za rozmowę!
Dobry wieczór Julianku!
Gdzie jesteś Julianku!?
Julianku! Uważaj!
Dzień dobry Julianku!