Odmiana imienia Judycia przez przypadki

Judycia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Judycia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Judyci

Celownik
(komu? czemu?):Judyci

Biernik
(kogo? co?):Judycię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Judycią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Judyci

Wołacz
(hej!):Judyciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JudyciaAutorem artykułu jest Judycia.
Na drugie imię mam Judycia.
Judycia chce pójść ze mną na spacer.
Ja i Judycia nie wiedziałyśmy, co robić.
Gdzie jest Judycia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JudyciZbieramy na nowy wózek dla Judyci.
Tato Judyci produkował abażury.
W sobotę są urodziny Judyci.
Postanowiłam zadzwonić do Judyci.
Piszę list do Judyci.

Celownik:
(komu? czemu?)
JudyciOpowiadam Judyci o swoich zainteresowaniach.
Tego Judyci było już za wiele.
Mama przyznała rację Judyci.
Słoik z kawą wyleciał Judyci z rąk.
Napisałem wiersz dzięki Judyci.

Biernik:
(kogo? co?)
JudycięPrzyniesiona przez Judycię kawa okazała się tą nieco gorszą.
W Judycię nagle coś wstąpiło.
Spojrzałam na Judycię jak dopisuje kolejne literki.
Nieśmiało gładzi Judycię po włosach.
Przeprosiłam Judycię i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JudyciąRazem z Judycią zrobiłyśmy obiad.
Weekend spędzony z Judycią był przesympatyczny.
Siedzieliśmy z Judycią przy basenie.
Ja z Judycią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Judycią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JudyciTo jest pieśń o Judyci.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Judyci.
Kto dziś pamięta o Judyci.
A o Judyci to i słowa rzec nie umiał.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Judyci.

Wołacz:
(hej!)
JudyciuWitaj Judyciu!
Judyciu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Judyciu!
Gdzie jesteś Judyciu!?
Dziękuję Judyciu za rozmowę!