Odmiana imienia Judusia przez przypadki

Judusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Judusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Judusi

Celownik
(komu? czemu?):Judusi

Biernik
(kogo? co?):Judusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Judusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Judusi

Wołacz
(hej!):Judusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JudusiaJudusia tego nie widzi.
Na drugie imię mam Judusia.
Judusia nie umie grać na gitarze.
Judusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Moje drugie imię to właśnie Judusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JudusiSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Judusi.
Szkoda że Judusi prawie że w ogóle nie ma.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Judusi.
Muszę pochwalić pomysł Judusi.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Judusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
JudusiCo tej Judusi po głowie chodzi?
Judusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Od początku próbujemy pomóc Judusi.
Dzięki Judusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Judusi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
JudusięCzekałam na Judusię w kawiarni.
Widzę Judusię.
Patrzył na Judusię z pełnym zgrozy podziwem.
Chwyciła Judusię za rękaw płaszcza.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Judusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JudusiąByliśmy wczoraj pierwszy raz z Judusią na krytym basenie.
Wieczorem z Judusią znowu idziemy na spacer.
Oboje z Judusią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Judusią.
Pracuję z Judusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JudusiZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Judusi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Judusi.
Piszę o Judusi.
Związana jest z nią legenda o Judusi.
Kto dziś pamięta o Judusi.

Wołacz:
(hej!)
JudusiuDobranoc Judusiu!
Judusiu! Gdzie jesteś?
Hej Judusiu!
Dzień dobry Judusiu!
Judusiu! Uważaj!