Odmiana imienia Judka przez przypadki

Judka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Judka

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Judki

Biernik
(kogo? co?):Judką

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Judce

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Judce!

Przykłady odmiany imienia Judka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Judka

Jeśli jednak przegrasz, Judka zostaje z nami.
Dopiero do mnie dotarło, że Judka już tu jest.
Dla mnie było już jasne, ze Judka umiera.
Judka ma katar i źle się czuje.
Moje drugie imię to właśnie Judka.

Dopełniacz (kogo? czego?):

Nie ma .
Przed sobą ujrzałam rękę .
Póki co dodaję zdjęcia z wakacji.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa .
Tata poszedł otworzyć drzwi.

Celownik (komu? czemu?): Judki

Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Judki.
Rozalia z troską przyglądała się Judki.
Co tej Judki po głowie chodzi?
Judki udało się usłyszeć tylko parę słów.
Ten nie pozostał dłużny Judki.

Biernik (kogo? co?): Judką

Spojrzałam na Judką w wymownym geście.
Widziałem dzisiaj Judką z mojej klasy.
Przyniesiona przez Judką kawa okazała się tą nieco gorszą.
Zdjęcie przesłane przez Judką.
Sierżant wpatrywał się w Judką jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik (z kim? z czym?): Judce

Sprzątam pokój razem z Judce.
Wymyśliłam z Judce nową zabawę.
Razem z Judce zrobiłyśmy obiad.
Zostanę tu tylko z Judce i chłopakami.
Refleksyjnie po spotkaniu z Judce.

Miejscownik (o kim? o czym?):

W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o .
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o .
Mamrotał coś o , gdy podtrzymywał się ściany.
No a teraz trochę więcej o .
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o .

Wołacz (hej!): Judce

Judce! Uważaj!
Judce! Wróć do mnie!
Dziękuję Judce za rozmowę!
Cześć Judce!
Hej Judce!