Odmiana imienia Judka przez przypadki

Judka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Judka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Judki

Celownik
(komu? czemu?):Judce

Biernik
(kogo? co?):Judkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Judką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Judce

Wołacz
(hej!):Judko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JudkaJeśli jednak przegrasz, Judka zostaje z nami.
Dopiero do mnie dotarło, że Judka już tu jest.
Dla mnie było już jasne, ze Judka umiera.
Judka ma katar i źle się czuje.
Moje drugie imię to właśnie Judka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JudkiNie ma Judki.
Przed sobą ujrzałam rękę Judki.
Póki co dodaję zdjęcia Judki z wakacji.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Judki.
Tata Judki poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
JudceZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Judce.
Rozalia z troską przyglądała się Judce.
Co tej Judce po głowie chodzi?
Judce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Ten nie pozostał dłużny Judce.

Biernik:
(kogo? co?)
JudkęSpojrzałam na Judkę w wymownym geście.
Widziałem dzisiaj Judkę z mojej klasy.
Przyniesiona przez Judkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Zdjęcie przesłane przez Judkę.
Sierżant wpatrywał się w Judkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JudkąSprzątam pokój razem z Judką.
Wymyśliłam z Judką nową zabawę.
Razem z Judką zrobiłyśmy obiad.
Zostanę tu tylko z Judką i chłopakami.
Refleksyjnie po spotkaniu z Judką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JudceW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Judce.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Judce.
Mamrotał coś o Judce, gdy podtrzymywał się ściany.
No a teraz trochę więcej o Judce.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Judce.

Wołacz:
(hej!)
JudkoJudko! Uważaj!
Judko! Wróć do mnie!
Dziękuję Judko za rozmowę!
Cześć Judko!
Hej Judko!