Odmiana imienia Judaszuś przez przypadki

Judaszuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Judaszuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Judaszusia

Celownik
(komu? czemu?):Judaszusiowi

Biernik
(kogo? co?):Judaszusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Judaszusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Judaszusiu

Wołacz
(hej!):Judaszusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JudaszuśMa na imię Judaszuś.
Jak już wiecie mam na imię Judaszuś.
Mam na imię Judaszuś.
Autorem niniejszego tekstu jest Judaszuś.
Judaszuś wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JudaszusiaJadę do Judaszusia.
Rodzina Judaszusia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Zaproszenia na urodziny Judaszusia są gotowe.
Nie lubię Judaszusia.
Szukałem linków do strony Judaszusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
JudaszusiowiNie wiem, co powiedzieć Judaszusiowi.
Powiedz wszystkim i Judaszusiowi, że nic mi nie jest.
Kto wie, może Judaszusiowi wyjdzie do na dobre.
Tego Judaszusiowi było już za wiele.
Co tej Judaszusiowi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
JudaszusiaOdprowadziłam Judaszusia do wyjścia.
Przed sesją zapytałam Judaszusia co lubi.
Kacper patrzył na Judaszusia ze zdumieniem.
Sierżant wpatrywał się w Judaszusia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzała na Judaszusia jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JudaszusiemJadę z Judaszusiem na dyskotekę.
Razem z Judaszusiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Dorota spotkała się z Judaszusiem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Judaszusiem.
Siedzieliśmy z Judaszusiem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JudaszusiuPrzynajmniej tak myślał tata o Judaszusiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Judaszusiu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Judaszusiu.
Na koniec parę słów o Judaszusiu.
Związana jest z nią legenda o Judaszusiu.

Wołacz:
(hej!)
JudaszusiuJudaszusiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Judaszusiu za rozmowę!
Judaszusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Judaszusiu!
Gdzie jesteś Judaszusiu!?