Odmiana imienia Judźka przez przypadki

Judźka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Judźka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Judźki

Celownik
(komu? czemu?):Judźce

Biernik
(kogo? co?):Judźkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Judźką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Judźce

Wołacz
(hej!):Judźko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JudźkaJak już wiecie mam na imię Judźka.
Dopiero do mnie dotarło, że Judźka już tu jest.
Za chwilę wróci Judźka z lasu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Judźka.
Judźka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JudźkiTato Judźki produkował abażury.
Tata Judźki sam opatrzył mi nogę.
Rozalia podeszła do Judźki.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Judźki.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Judźki.

Celownik:
(komu? czemu?)
JudźceZostawiam Judźce karteczkę i już mnie nie ma.
Kto wie, może Judźce wyjdzie do na dobre.
Mam nadzieję, że Judźce również się podoba.
Zszedłem z drogi Judźce i usiadłem w fotelu.
Kupiłem Judźce magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
JudźkęPrzed sesją zapytałam Judźkę co lubi.
Patrzył na Judźkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałam na Judźkę jak dopisuje kolejne literki.
Zdjęcie przesłane przez Judźkę.
Na Judźkę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JudźkąRazem z Judźką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Obie z Judźką postawiłyśmy na zmiany.
Siedzieliśmy z Judźką przy basenie.
Zostanę tu tylko z Judźką i chłopakami.
Ja z Judźką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JudźcePamiętajmy o Judźce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Dzisiaj chciałam napisać o Judźce.
Nie wspomniałem na początku o Judźce.
Warto także pomyśleć chwilę o Judźce.
Hipnotyzująca powieść o Judźce i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
JudźkoDobranoc Judźko!
Cześć Judźko!
Judźko! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Judźko!
Dzień dobry Judźko!