Odmiana imienia Jowitka przez przypadki

Jowitka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jowitka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jowitki

Celownik
(komu? czemu?):Jowitce

Biernik
(kogo? co?):Jowitkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jowitką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jowitce

Wołacz
(hej!):Jowitko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JowitkaMa na imię Jowitka.
Autorem artykułu jest Jowitka.
Jowitka nie umie śpiewać.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Jowitka.
Jowitka chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JowitkiSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Jowitki.
Tato Jowitki produkował abażury.
Na korytarzu blisko pokoju Jowitki stało kilka osób.
Rodzina Jowitki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Postanowiłam zadzwonić do Jowitki i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
JowitceTen nie pozostał dłużny Jowitce.
Jowitce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Opowiadam Jowitce o swoich zainteresowaniach.
Dzięki Jowitce święta nabrały nowego wymiaru.
Kto wie, może Jowitce wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
JowitkęPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Jowitkę.
Spojrzałam na Jowitkę w wymownym geście.
Patrzył na Jowitkę z pełnym zgrozy podziwem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Jowitkę.
Spojrzałem znacząco na Jowitkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JowitkąPrzez chwilę oboje z Jowitką patrzyli na siebie.
Sprzątam pokój razem z Jowitką.
Oboje z Jowitką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Pracuję z Jowitką.
Śpiewam z Jowitką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JowitceChciałbym być teraz przy Jowitce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Jowitce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Jowitce.
Kiedyś chciałam napisać o Jowitce.
Pamiętajmy o Jowitce i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
JowitkoJowitko! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Jowitko!?
Jowitko! Uważaj!
Dobry wieczór Jowitko!
Hej Jowitko!