Odmiana imienia Jorduś przez przypadki

Jorduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jorduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jordusia

Celownik
(komu? czemu?):Jordusiowi

Biernik
(kogo? co?):Jordusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jordusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jordusiu

Wołacz
(hej!):Jordusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JorduśDla mnie było już jasne, ze Jorduś umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Jorduś.
Gdzie jest Jorduś?
Na drugie imię mam Jorduś.
Dopiero do mnie dotarło, że Jorduś już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JordusiaSpecjalnością Jordusia jest jazda na koniu.
Postawa Jordusia była zupełnie inna.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Jordusia.
Zostało sto dni do narodzin Jordusia.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Jordusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
JordusiowiDzięki Jordusiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dzięki Jordusiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Zaproponowałem Jordusiowi dwa tematy.
Jordusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Tym razem nie damy Jordusiowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
JordusiaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Jordusia.
Patrzę na Jordusia i nic nie rozumiem.
Kacper patrzył na Jordusia ze zdumieniem.
W Jordusia nagle coś wstąpiło.
Chwyciła Jordusia za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JordusiemPrzez chwilę oboje z Jordusiem patrzyli na siebie.
Kasia z Jordusiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Dorota spotkała się z Jordusiem.
Weekend spędzony z Jordusiem był przesympatyczny.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Jordusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JordusiuA przecież nikt inaczej o Jordusiu nie pisał.
Przynajmniej tak myślał tata o Jordusiu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Jordusiu.
Mówimy tu oczywiście o Jordusiu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Jordusiu.

Wołacz:
(hej!)
JordusiuWitaj Jordusiu!
Jordusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Jordusiu!
Dobry wieczór Jordusiu!
Gdzie jesteś Jordusiu!?