Odmiana imienia Jonuś przez przypadki

Jonuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jonuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jonusia

Celownik
(komu? czemu?):Jonusiowi

Biernik
(kogo? co?):Jonusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jonusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jonusiu

Wołacz
(hej!):Jonusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JonuśDziś Jonuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jonuś nie umie grać na gitarze.
Jonuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Co robi Jonuś?
Jonuś ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JonusiaDla Jonusia ten pies jest naprawdę bezcenny.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Jonusia.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Jonusia.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Jonusia.
Na korytarzu blisko pokoju Jonusia stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
JonusiowiPowiedz wszystkim i Jonusiowi, że nic mi nie jest.
Opowiedziałam Jonusiowi o przykrości która mnie spotkała.
Zszedłem z drogi Jonusiowi i usiadłem w fotelu.
Jonusiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Jonusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
JonusiaChwyciła Jonusia za rękaw płaszcza.
Popatrzyłam na Jonusia przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzył na Jonusia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przeprosiłam Jonusia i poszłam dalej.
Spojrzała na Jonusia jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JonusiemAle można sobie zrobić zdjęcie z Jonusiem.
Powinnam jednak pojechać z Jonusiem.
Obie z Jonusiem postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Jonusiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Siedzieliśmy z Jonusiem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JonusiuNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Jonusiu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Jonusiu.
Marzę o Jonusiu.
Ten wiersz jest o Jonusiu.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Jonusiu.

Wołacz:
(hej!)
JonusiuCześć Jonusiu!
Jonusiu! Wróć do mnie!
Jonusiu! Uważaj!
Dobranoc Jonusiu!
Jonusiu! Gdzie jesteś?