Odmiana imienia Jonek przez przypadki

Jonek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jonek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jonka

Celownik
(komu? czemu?):Jonkowi

Biernik
(kogo? co?):Jonka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jonkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jonku

Wołacz
(hej!):Jonku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JonekDobrze, że Jonek grzecznie śpi.
Co robi Jonek?
Jak już wiecie mam na imię Jonek.
Dla mnie było już jasne, ze Jonek umiera.
Autorem artykułu jest Jonek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JonkaTymczasem zauważyłam wpis Jonka kilka dni temu.
Nie lubię Jonka.
Wysyłam list do Jonka.
Uroda Jonka miała potężną moc.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Jonka.

Celownik:
(komu? czemu?)
JonkowiJa na pewno przekaże swój procent Jonkowi.
Napisałem wiersz dzięki Jonkowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Jonkowi miłość.
Ten nie pozostał dłużny Jonkowi.
Dzięki Jonkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
JonkaNieśmiało gładzi Jonka po włosach.
Popatrzyłam na Jonka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Jonka.
Spojrzałam na Jonka jak dopisuje kolejne literki.
Na Jonka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JonkiemJa z Jonkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Powinnam jednak pojechać z Jonkiem.
A sytuacja z Jonkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Siedzieliśmy z Jonkiem przy basenie.
Ja z Jonkiem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JonkuMyślał o Jonku i o swoim życiu.
A o Jonku to i słowa rzec nie umiał.
No a teraz trochę więcej o Jonku.
Więcej o Jonku znajdziecie na naszej stronie.
To jest pieśń o Jonku.

Wołacz:
(hej!)
JonkuJonku! Wróć do mnie!
Dziękuję Jonku za rozmowę!
Witaj Jonku!
Jonku! Uważaj!
Dzień dobry Jonku!