Odmiana imienia Jonathan przez przypadki

Jonathan imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jonathan

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jonathana

Celownik
(komu? czemu?):Jonathanowi

Biernik
(kogo? co?):Jonathana

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jonathanem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jonathanie

Wołacz
(hej!):Jonathanie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JonathanJa i Jonathan nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Jonathan.
Jonathan chce pójść ze mną na spacer.
Dobrze, że Jonathan grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Jonathan umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JonathanaUroda Jonathana miała potężną moc.
Postawa Jonathana była zupełnie inna.
Dziadek Jonathana w tym czasie miał chorą rękę.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Jonathana.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Jonathana.

Celownik:
(komu? czemu?)
JonathanowiOddaję Jonathanowi list.
Dzięki Jonathanowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zaproponowałem Jonathanowi dwa tematy.
Powiedz wszystkim i Jonathanowi, że nic mi nie jest.
Chciałam szybko pochwalić się Jonathanowi.

Biernik:
(kogo? co?)
JonathanaCzekałam na Jonathana w kawiarni.
Pożegnali w końcu Jonathana i wyszli razem.
Kawę kupioną przez Jonathana wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzał na Jonathana i uśmiechnął się.
W Jonathana nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JonathanemByliśmy wczoraj pierwszy raz z Jonathanem na krytym basenie.
Razem z Jonathanem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Dwa dni temu miałam z Jonathanem śmieszną przygodę.
Rozmawiam z Jonathanem.
Weekend spędzony z Jonathanem był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JonathanieMyślę o Jonathanie.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Jonathanie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Jonathanie.
No a teraz trochę więcej o Jonathanie.
Hipnotyzująca powieść o Jonathanie i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
JonathanieJonathanie! Uważaj!
Cześć Jonathanie!
Witaj Jonathanie!
Dzień dobry Jonathanie!
Hej Jonathanie!