Odmiana imienia Jolantunia przez przypadki

Jolantunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jolantunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jolantuni

Celownik
(komu? czemu?):Jolantuni

Biernik
(kogo? co?):Jolantunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jolantunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jolantuni

Wołacz
(hej!):Jolantuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JolantuniaMoje drugie imię to właśnie Jolantunia.
Gdzie jest Jolantunia?
Autorem niniejszego tekstu jest Jolantunia.
Mam na imię Jolantunia.
Jolantunia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JolantuniW sobotę są urodziny Jolantuni.
Specjalnością Jolantuni jest jazda na koniu.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Jolantuni.
Póki co dodaję zdjęcia Jolantuni z wakacji.
Jolantuni siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
JolantuniTen nie pozostał dłużny Jolantuni.
Co tej Jolantuni po głowie chodzi?
Dopiero teraz zrozumiałem, że Jolantuni coś się stało.
Jolantuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Mama przyznała rację Jolantuni.

Biernik:
(kogo? co?)
JolantunięObserwuję Jolantunię bardzo uważnie.
Odprowadziłam Jolantunię do wyjścia.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Jolantunię.
Patrzy na Jolantunię wyczekująco.
Chwyciła Jolantunię za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JolantuniąJadę na wycieczkę razem z Jolantunią.
Jadę z Jolantunią na dyskotekę.
Przez chwilę oboje z Jolantunią patrzyli na siebie.
Obie z Jolantunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Jolantunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JolantuniArtykuł o Jolantuni wywołał burzę w mediach.
Dziś napiszę o Jolantuni.
Hipnotyzująca powieść o Jolantuni i płatnym mordercy.
Wszyscy dyskutują o Jolantuni.
Piszę o Jolantuni.

Wołacz:
(hej!)
JolantuniuJolantuniu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Jolantuniu!
Gdzie jesteś Jolantuniu!?
Cześć Jolantuniu!
Dziękuję Jolantuniu za rozmowę!