Odmiana imienia Johann przez przypadki

Johann imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Johann

Dopełniacz
(kogo? czego?):Johanna

Celownik
(komu? czemu?):Johannowi

Biernik
(kogo? co?):Johanna

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Johannem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Johannie

Wołacz
(hej!):Johannie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JohannAutorem niniejszego tekstu jest Johann.
Johann nie umie śpiewać.
Autorem artykułu jest Johann.
Za chwilę wróci Johann z lasu.
Na drugie imię mam Johann.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JohannaLubię śpiewać zwłaszcza dla Johanna.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Johanna.
Serce Johanna stanęło na moment.
Nie lubię Johanna.
Ręka Johanna uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
JohannowiMama przyznała rację Johannowi.
Musiałam się zwierzyć Johannowi.
Słoik z kawą wyleciał Johannowi z rąk.
Dzięki Johannowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dzięki Johannowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
JohannaWidziałem dzisiaj Johanna z mojej klasy.
Johanna natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Nieśmiało gładzi Johanna po włosach.
Patrzył na Johanna z pełnym zgrozy podziwem.
Kawę kupioną przez Johanna wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JohannemWymyśliłam z Johannem nową zabawę.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Johannem.
Ja z Johannem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Oboje z Johannem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Dwa dni temu miałam z Johannem śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JohannieA o Johannie to i słowa rzec nie umiał.
Przez chwilę pomyślałam o Johannie.
Piszę o Johannie.
Bardzo fajny blog o Johannie.
Myślał o Johannie i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
JohannieJohannie! Uważaj!
Dobranoc Johannie!
Dobry wieczór Johannie!
Witaj Johannie!
Dzień dobry Johannie!