Odmiana imienia Joachimek przez przypadki

Joachimek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Joachimek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Joachimka

Celownik
(komu? czemu?):Joachimkowi

Biernik
(kogo? co?):Joachimka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Joachimkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Joachimku

Wołacz
(hej!):Joachimku!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Joachimkowie, Joachimki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Joachimków

Celownik
(komu? czemu?):Joachimkom

Biernik
(kogo? co?):Joachimków

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Joachimkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Joachimkach

Wołacz
(hej!):Joachimkowie, Joachimki!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JoachimekDopiero do mnie dotarło, że Joachimek już tu jest.
Joachimek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jak już wiecie mam na imię Joachimek.
Za chwilę wróci Joachimek z lasu.
Ma na imię Joachimek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JoachimkaDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Joachimka.
Tata Joachimka poszedł otworzyć drzwi.
Przez cały dzień czułam wzrok Joachimka na sobie.
Przed sobą ujrzałam rękę Joachimka.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Joachimka.

Celownik:
(komu? czemu?)
JoachimkowiPrzyglądam się Joachimkowi.
Daję Joachimkowi, to co najlepsze we mnie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Joachimkowi coś się stało.
Dzięki Joachimkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dzięki Joachimkowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
JoachimkaChwyciła Joachimka za rękaw płaszcza.
Pożegnali w końcu Joachimka i wyszli razem.
Kacper patrzył na Joachimka ze zdumieniem.
Oszołomienie spadło teraz na Joachimka i na moment odebrało mu wigor.
Odprowadziłam Joachimka do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JoachimkiemAle można sobie zrobić zdjęcie z Joachimkiem.
Razem z Joachimkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Dorota spotkała się z Joachimkiem.
Karolina miała się spotkać z Joachimkiem przed szkołą.
Jadę z Joachimkiem na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JoachimkuPowoli spełniam swoje marzenia o Joachimku.
Przynajmniej tak myślał tata o Joachimku.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Joachimku.
A przecież nikt inaczej o Joachimku nie pisał.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Joachimku.

Wołacz:
(hej!)
JoachimkuJoachimku! Gdzie jesteś?
Hej Joachimku!
Cześć Joachimku!
Dobry wieczór Joachimku!
Dzień dobry Joachimku!