Odmiana imienia Jiriczek przez przypadki

Jiriczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jiriczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jiriczka

Celownik
(komu? czemu?):Jiriczkowi

Biernik
(kogo? co?):Jiriczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jiriczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jiriczku

Wołacz
(hej!):Jiriczku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JiriczekDla mnie było już jasne, ze Jiriczek umiera.
Jiriczek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem artykułu jest Jiriczek.
Autorem niniejszego tekstu jest Jiriczek.
Jiriczek nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JiriczkaZbieramy na nowy wózek dla Jiriczka.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Jiriczka.
Jiriczka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Rodzina Jiriczka wyprowadziła się.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Jiriczka.

Celownik:
(komu? czemu?)
JiriczkowiChciałam szybko pochwalić się Jiriczkowi.
Jiriczkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Zszedłem z drogi Jiriczkowi i usiadłem w fotelu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Jiriczkowi coś się stało.
Opowiadam Jiriczkowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
JiriczkaPodchodzi, całuje Jiriczka i idzie do wyjścia.
Spotkałam Jiriczka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Odprowadziłam Jiriczka do wyjścia.
Spoglądam na Jiriczka.
Patrzył na Jiriczka z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JiriczkiemOboje z Jiriczkiem wybuchliśmy śmiechem.
Tym razem korespondowałam z Jiriczkiem.
Jadę z Jiriczkiem na dyskotekę.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Jiriczkiem.
Oboje z Jiriczkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JiriczkuKiedyś chciałam napisać wiersz o Jiriczku.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Jiriczku.
A przecież nikt inaczej o Jiriczku nie pisał.
Śpiewam o Jiriczku.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Jiriczku.

Wołacz:
(hej!)
JiriczkuDobry wieczór Jiriczku!
Jiriczku! Uważaj!
Gdzie jesteś Jiriczku!?
Dzień dobry Jiriczku!
Jiriczku! Wróć do mnie!