Odmiana imienia Jimuś przez przypadki

Jimuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jimuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jimusia

Celownik
(komu? czemu?):Jimusiowi

Biernik
(kogo? co?):Jimusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jimusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jimusiu

Wołacz
(hej!):Jimusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JimuśMoje drugie imię to właśnie Jimuś.
Jutro Jimuś wyjdzie ze szpitala.
Co robi Jimuś?
Ja i Jimuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Jimuś grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JimusiaPrzyglądałam się dłoniom Jimusia.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Jimusia.
Tata Jimusia poszedł otworzyć drzwi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Jimusia.
Zbieramy na nowy wózek dla Jimusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
JimusiowiJimusiowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Mama przyznała rację Jimusiowi.
Zerwał jabłko i podał je Jimusiowi.
Powiedz wszystkim i Jimusiowi, że nic mi nie jest.
Jimusiowi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
JimusiaWidzę Jimusia.
Przyniesiona przez Jimusia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Oszołomienie spadło teraz na Jimusia i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzałam na Jimusia.
Jimusia zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JimusiemWieczorem z Jimusiem znowu idziemy na spacer.
Razem z Jimusiem zrobiłyśmy obiad.
Karolina miała się spotkać z Jimusiem przed szkołą.
Sprzątam pokój z Jimusiem.
Zginął w pojedynku z Jimusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JimusiuA przecież nikt inaczej o Jimusiu nie pisał.
Pamiętajmy o Jimusiu i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Hipnotyzująca powieść o Jimusiu i płatnym mordercy.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Jimusiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Jimusiu.

Wołacz:
(hej!)
JimusiuDziękuję Jimusiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Jimusiu!?
Jimusiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Jimusiu!
Jimusiu! Wróć do mnie!