Odmiana imienia Jezus przez przypadki

Jezus imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jezus

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jezusa

Celownik
(komu? czemu?):Jezusowi

Biernik
(kogo? co?):Jezusa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jezusem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jezusie

Wołacz
(hej!):Jezusie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JezusJezus chce pójść ze mną na dyskotekę.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Jezus.
Ma na imię Jezus.
Za chwilę wróci Jezus z lasu.
Jezus odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JezusaSpecjalnością Jezusa jest jazda na koniu.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Jezusa.
Uroda Jezusa miała potężną moc.
Nie ma Jezusa.
Zaproszenia na urodziny Jezusa są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
JezusowiTen nie pozostał dłużny Jezusowi.
Zostawiam Jezusowi karteczkę i już mnie nie ma.
Tym razem nie damy Jezusowi dojść do głosu.
Opowiedziałam Jezusowi o przykrości która mnie spotkała.
Musiałam się zwierzyć Jezusowi.

Biernik:
(kogo? co?)
JezusaCzekałam na Jezusa w kawiarni.
Spojrzałam na Jezusa w wymownym geście.
Spojrzałam na Jezusa jak dopisuje kolejne literki.
Przed wejściem spotkaliśmy Jezusa.
Obserwuję Jezusa bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JezusemByliśmy wczoraj pierwszy raz z Jezusem na krytym basenie.
Sprzątam pokój razem z Jezusem.
Siedzieliśmy z Jezusem przy basenie.
Razem z Jezusem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Jadę na wycieczkę razem z Jezusem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JezusieDobrze, że wspomniałeś o Jezusie.
Rozmawiam o Jezusie.
Myślę o Jezusie.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Jezusie.
Mówimy tu oczywiście o Jezusie.

Wołacz:
(hej!)
JezusieDobry wieczór Jezusie!
Witaj Jezusie!
Dziękuję Jezusie za rozmowę!
Gdzie jesteś Jezusie!?
Dzień dobry Jezusie!