Odmiana imienia Jezus przez przypadki

Jezus imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jezus

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jezusa

Celownik
(komu? czemu?):Jezusowi

Biernik
(kogo? co?):Jezusa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jezusem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jezusie

Wołacz
(hej!):Jezusie!

Przykłady odmiany imienia Jezus” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Jezus

Jezus chce pójść ze mną na dyskotekę.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Jezus.
Ma na imię Jezus.
Za chwilę wróci Jezus z lasu.
Jezus odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz (kogo? czego?): Jezusa

Specjalnością Jezusa jest jazda na koniu.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Jezusa.
Uroda Jezusa miała potężną moc.
Nie ma Jezusa.
Zaproszenia na urodziny Jezusa są gotowe.

Celownik (komu? czemu?): Jezusowi

Ten nie pozostał dłużny Jezusowi.
Zostawiam Jezusowi karteczkę i już mnie nie ma.
Tym razem nie damy Jezusowi dojść do głosu.
Opowiedziałam Jezusowi o przykrości która mnie spotkała.
Musiałam się zwierzyć Jezusowi.

Biernik (kogo? co?): Jezusa

Czekałam na Jezusa w kawiarni.
Spojrzałam na Jezusa w wymownym geście.
Spojrzałam na Jezusa jak dopisuje kolejne literki.
Przed wejściem spotkaliśmy Jezusa.
Obserwuję Jezusa bardzo uważnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Jezusem

Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Jezusem na krytym basenie.
Sprzątam pokój razem z Jezusem.
Siedzieliśmy z Jezusem przy basenie.
Razem z Jezusem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Jadę na wycieczkę razem z Jezusem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Jezusie

Dobrze, że wspomniałeś o Jezusie.
Rozmawiam o Jezusie.
Myślę o Jezusie.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Jezusie.
Mówimy tu oczywiście o Jezusie.

Wołacz (hej!): Jezusie

Dobry wieczór Jezusie!
Witaj Jezusie!
Dziękuję Jezusie za rozmowę!
Gdzie jesteś Jezusie!?
Dzień dobry Jezusie!