Odmiana imienia Jesko przez przypadki

Jesko imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jesko

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jeska

Celownik
(komu? czemu?):Jeskowi

Biernik
(kogo? co?):Jeska

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jeskiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jesku

Wołacz
(hej!):Jesku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JeskoCo robi Jesko?
Za chwilę wróci Jesko z lasu.
Ma na imię Jesko.
Dziś Jesko ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jeśli jednak przegrasz, Jesko zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JeskaPóki co dodaję zdjęcia Jeska z wakacji.
Przyglądałam się dłoniom Jeska.
Nie lubię Jeska.
Ręka Jeska uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Nie ma Jeska.

Celownik:
(komu? czemu?)
JeskowiPowiedz wszystkim i Jeskowi, że nic mi nie jest.
Nie wiem, co powiedzieć Jeskowi.
Zerwał jabłko i podał je Jeskowi.
Coś muszę Jeskowi powiedzieć, stoi i czeka.
Jeskowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
JeskaPrzeprosiłam Jeska i poszłam dalej.
Spoglądam na Jeska.
Lubię Jeska.
Patrzył na Jeska z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzał na Jeska z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JeskiemRazem z Jeskiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Jeskiem.
Idę na spacer z Jeskiem.
Oboje z Jeskiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Siedzieliśmy z Jeskiem na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JeskuNa koniec parę słów o Jesku.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Jesku.
Myślał o Jesku i o swoim życiu.
Powiedz mi, co myślisz o Jesku.
Kto dziś pamięta o Jesku.

Wołacz:
(hej!)
JeskuGdzie jesteś Jesku!?
Jesku! Uważaj!
Cześć Jesku!
Witaj Jesku!
Dziękuję Jesku za rozmowę!