Odmiana imienia Jerosłusia przez przypadki

Jerosłusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jerosłusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jerosłusi

Celownik
(komu? czemu?):Jerosłusi

Biernik
(kogo? co?):Jerosłusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jerosłusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jerosłusi

Wołacz
(hej!):Jerosłusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JerosłusiaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Jerosłusia.
Gdzie jest Jerosłusia?
Dla mnie było już jasne, ze Jerosłusia umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Jerosłusia.
Moje drugie imię to właśnie Jerosłusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JerosłusiWysyłam list do Jerosłusi.
Póki co dodaję zdjęcia Jerosłusi z wakacji.
Uroda Jerosłusi miała potężną moc.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Jerosłusi.
Jestem mamą Jerosłusi i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
JerosłusiZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Jerosłusi.
Rozalia z troską przyglądała się Jerosłusi.
Jerosłusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Przyglądam się Jerosłusi.
Proszę Jerosłusi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
JerosłusięSpojrzał na Jerosłusię z zaciekawieniem.
Spojrzał na Jerosłusię i uśmiechnął się.
Kacper patrzył na Jerosłusię ze zdumieniem.
Oszołomienie spadło teraz na Jerosłusię i na moment odebrało mu wigor.
Chwyciła Jerosłusię za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JerosłusiąSiedzieliśmy z Jerosłusią na kanapie.
Rozmawiam z Jerosłusią.
Dorota spotkała się z Jerosłusią.
Karolina miała się spotkać z Jerosłusią przed szkołą.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Jerosłusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JerosłusiW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Jerosłusi.
Pamiętam o Jerosłusi.
A przecież nikt inaczej o Jerosłusi nie pisał.
Dyskutuję o Jerosłusi.
Śpiewam o Jerosłusi.

Wołacz:
(hej!)
JerosłusiuCześć Jerosłusiu!
Jerosłusiu! Uważaj!
Jerosłusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Jerosłusiu!
Dziękuję Jerosłusiu za rozmowę!