Odmiana imienia Jeremuś przez przypadki

Jeremuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jeremuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jeremusia

Celownik
(komu? czemu?):Jeremusiowi

Biernik
(kogo? co?):Jeremusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jeremusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jeremusiu

Wołacz
(hej!):Jeremusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JeremuśW domu Jeremuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Jeremuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Mam na imię Jeremuś.
Ma na imię Jeremuś.
Na drugie imię mam Jeremuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JeremusiaSpecjalnością Jeremusia jest jazda na koniu.
Rozalia podeszła do Jeremusia.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Jeremusia.
Rodzina Jeremusia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Postanowiłam zadzwonić do Jeremusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
JeremusiowiMam nadzieję, że Jeremusiowi również się podoba.
Nie wiem, co powiedzieć Jeremusiowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Jeremusiowi.
Opowiedziałam Jeremusiowi o przykrości która mnie spotkała.
Ten nie pozostał dłużny Jeremusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
JeremusiaNieśmiało gładzi Jeremusia po włosach.
Jeremusia zaczęło to nieco irytować.
Na Jeremusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Na Jeremusia spłynęła niewymowna ulga.
Patrzył na Jeremusia z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JeremusiemJa z Jeremusiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zginął w pojedynku z Jeremusiem.
Ja z Jeremusiem chcemy się przebrać za wampiry.
Ja z Jeremusiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Oboje z Jeremusiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JeremusiuTen wiersz jest o Jeremusiu.
Teraz chcę napisać parę słów o Jeremusiu.
Od ostatniego wpisu o Jeremusiu wydarzyło się sporo.
Hipnotyzująca powieść o Jeremusiu i płatnym mordercy.
Wspominam o Jeremusiu.

Wołacz:
(hej!)
JeremusiuJeremusiu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Jeremusiu!
Dziękuję Jeremusiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Jeremusiu!?
Dzień dobry Jeremusiu!