Odmiana imienia Jeremek przez przypadki

Jeremek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jeremek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jeremka

Celownik
(komu? czemu?):Jeremkowi

Biernik
(kogo? co?):Jeremka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jeremkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jeremku

Wołacz
(hej!):Jeremku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JeremekJeremek tego nie widzi.
Jutro Jeremek wyjdzie ze szpitala.
Jak już wiecie mam na imię Jeremek.
Autorem artykułu jest Jeremek.
Za chwilę wróci Jeremek z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JeremkaW sobotę są urodziny Jeremka.
Jadę do Jeremka.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Jeremka.
Jestem mamą Jeremka i jeszcze trojga innych dzieci.
Wysyłam list do Jeremka.

Celownik:
(komu? czemu?)
JeremkowiCo tej Jeremkowi po głowie chodzi?
Jeremkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Coś muszę Jeremkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Musiałam się zwierzyć Jeremkowi.
Jeremkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
JeremkaPoszłam dalej i wtedy poznałam Jeremka.
Spoglądam na Jeremka.
Patrzył na Jeremka z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzał na Jeremka z zaciekawieniem.
Podchodzi, całuje Jeremka i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JeremkiemPracuję z Jeremkiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Jeremkiem.
Oboje z Jeremkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Siedzieliśmy z Jeremkiem na kanapie.
Oboje z Jeremkiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JeremkuKiedyś tam chciałam napisać o Jeremku.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Jeremku.
A przecież nikt inaczej o Jeremku nie pisał.
Powoli spełniam swoje marzenia o Jeremku.
Przygotowuje książkę o Jeremku.

Wołacz:
(hej!)
JeremkuCześć Jeremku!
Jeremku! Wróć do mnie!
Hej Jeremku!
Jeremku! Gdzie jesteś?
Witaj Jeremku!