Odmiana imienia Jenseczek przez przypadki

Jenseczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jenseczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jenseczka

Celownik
(komu? czemu?):Jenseczkowi

Biernik
(kogo? co?):Jenseczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jenseczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jenseczku

Wołacz
(hej!):Jenseczku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JenseczekJenseczek ma katar i źle się czuje.
Autorem artykułu jest Jenseczek.
Mam na imię Jenseczek.
Ma na imię Jenseczek.
Dobrze, że Jenseczek grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JenseczkaW słuchawce usłyszałam głos Jenseczka.
Zbieramy na nowy wózek dla Jenseczka.
Zaproszenia na urodziny Jenseczka są gotowe.
Nie ma Jenseczka.
Nie lubię Jenseczka.

Celownik:
(komu? czemu?)
JenseczkowiOd początku próbujemy pomóc Jenseczkowi.
Słoik z kawą wyleciał Jenseczkowi z rąk.
Zostawiam Jenseczkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Jenseczkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zerwał jabłko i podał je Jenseczkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
JenseczkaKacper patrzył na Jenseczka ze zdumieniem.
Spojrzałam na Jenseczka w wymownym geście.
Podchodzi, całuje Jenseczka i idzie do wyjścia.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Jenseczka.
Spotkałam Jenseczka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JenseczkiemDorota spotkała się z Jenseczkiem.
Sprzątam pokój razem z Jenseczkiem.
Oboje z Jenseczkiem wybuchliśmy śmiechem.
Przez chwilę oboje z Jenseczkiem patrzyli na siebie.
Tym razem korespondowałam z Jenseczkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JenseczkuKiedyś chciałam napisać o Jenseczku.
Pamiętajmy o Jenseczku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
W powrotnej drodze myślał o Jenseczku.
Nie wspomniałem na początku o Jenseczku.
To jest pieśń o Jenseczku.

Wołacz:
(hej!)
JenseczkuJenseczku! Wróć do mnie!
Jenseczku! Uważaj!
Hej Jenseczku!
Witaj Jenseczku!
Dobry wieczór Jenseczku!