Odmiana imienia Jelusia przez przypadki

Jelusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jelusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jelusi

Celownik
(komu? czemu?):Jelusi

Biernik
(kogo? co?):Jelusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jelusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jelusi

Wołacz
(hej!):Jelusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JelusiaJelusia nie umie śpiewać.
Na drugie imię mam Jelusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Jelusia.
Jelusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dla mnie było już jasne, ze Jelusia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JelusiRodzina Jelusi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Zostało sto dni do narodzin Jelusi.
Tato Jelusi produkował abażury.
Jadę do Jelusi.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Jelusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
JelusiCo tej Jelusi po głowie chodzi?
Zerwał jabłko i podał je Jelusi.
Jelusi włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Jelusi święta nabrały nowego wymiaru.
Oddaję Jelusi list.

Biernik:
(kogo? co?)
JelusięSpojrzał na Jelusię i uśmiechnął się.
Czekałam na Jelusię w kawiarni.
Chwyciła Jelusię za rękaw płaszcza.
Odprowadziłam Jelusię do wyjścia.
Doprowadził tym Jelusię do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JelusiąRozmawiam z Jelusią.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Jelusią na krytym basenie.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Jelusią.
Jadę z Jelusią na dyskotekę.
Byliśmy z Jelusią na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JelusiZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Jelusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Jelusi.
No a teraz trochę więcej o Jelusi.
Kto dziś pamięta o Jelusi.
Rozmawiam o Jelusi.

Wołacz:
(hej!)
JelusiuCześć Jelusiu!
Witaj Jelusiu!
Jelusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Jelusiu!
Gdzie jesteś Jelusiu!?