Odmiana imienia Jelenka przez przypadki

Jelenka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jelenka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jelenki

Celownik
(komu? czemu?):Jelence

Biernik
(kogo? co?):Jelenkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jelenką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jelence

Wołacz
(hej!):Jelenko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JelenkaJelenka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Jelenka.
Jelenka nie umie grać na gitarze.
Jeśli jednak przegrasz, Jelenka zostaje z nami.
Za chwilę wróci Jelenka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JelenkiRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Jelenki.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Jelenki.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Jelenki.
Szukałem linków do strony Jelenki.
Jelenki siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
JelenceSłoik z kawą wyleciał Jelence z rąk.
Mam nadzieję, że Jelence również się podoba.
Od początku próbujemy pomóc Jelence.
Coś muszę Jelence powiedzieć, stoi i czeka.
Dzięki Jelence mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
JelenkęSpoglądam na Jelenkę.
Podchodzi, całuje Jelenkę i idzie do wyjścia.
Jelenkę zaświerzbiały ręce.
Czekałam na Jelenkę w kawiarni.
Odprowadziłam Jelenkę do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JelenkąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Jelenką.
Oboje z Jelenką wybuchliśmy śmiechem.
Zobacz wywiad z Jelenką oraz innymi uczestnikami finału.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Jelenką na krytym basenie.
Jadę z Jelenką na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JelenceA o Jelence to i słowa rzec nie umiał.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Jelence.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Jelence.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Jelence.
Pamiętajmy o Jelence i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
JelenkoCześć Jelenko!
Dobry wieczór Jelenko!
Gdzie jesteś Jelenko!?
Witaj Jelenko!
Jelenko! Gdzie jesteś?