Odmiana imienia Jeanuś przez przypadki

Jeanuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jeanuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jeanusia

Celownik
(komu? czemu?):Jeanusiowi

Biernik
(kogo? co?):Jeanusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jeanusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jeanusiu

Wołacz
(hej!):Jeanusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JeanuśJutro Jeanuś wyjdzie ze szpitala.
Jeanuś wraca do domu.
Autorem niniejszego tekstu jest Jeanuś.
Jeanuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ma na imię Jeanuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JeanusiaPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Jeanusia.
Przyglądałam się dłoniom Jeanusia.
Tato Jeanusia produkował abażury.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Jeanusia.
Jestem mamą Jeanusia i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
JeanusiowiTym razem nie damy Jeanusiowi dojść do głosu.
Proszę Jeanusiowi nie dokuczać!
Mama przyznała rację Jeanusiowi.
Zszedłem z drogi Jeanusiowi i usiadłem w fotelu.
Korzysta z okazji, by wyznać Jeanusiowi miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
JeanusiaPatrzę na Jeanusia i nic nie rozumiem.
Spojrzał na Jeanusia i uśmiechnął się.
Spotkałam Jeanusia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spoglądam na Jeanusia.
Zdjęcie przesłane przez Jeanusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JeanusiemKasia z Jeanusiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Rozmawiam z Jeanusiem.
Tym razem korespondowałam z Jeanusiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Jeanusiem.
Zostanę tu tylko z Jeanusiem i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JeanusiuCzasami myślę sobie o Jeanusiu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Jeanusiu.
Mowa oczywiście o Jeanusiu.
Pamiętajmy o Jeanusiu i jej rodzinie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Jeanusiu.

Wołacz:
(hej!)
JeanusiuDobranoc Jeanusiu!
Witaj Jeanusiu!
Jeanusiu! Uważaj!
Cześć Jeanusiu!
Dzień dobry Jeanusiu!