Odmiana imienia Jeżyna przez przypadki

Jeżyna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jeżyna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jeżyny

Celownik
(komu? czemu?):Jeżynie

Biernik
(kogo? co?):Jeżynę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jeżyną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jeżynie

Wołacz
(hej!):Jeżyno!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JeżynaAutorem niniejszego tekstu jest Jeżyna.
Dopiero do mnie dotarło, że Jeżyna już tu jest.
Mam na imię Jeżyna.
Jeżyna nie umie śpiewać.
Dla mnie było już jasne, ze Jeżyna umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JeżynyTymczasem zauważyłam wpis Jeżyny kilka dni temu.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Jeżyny.
Jadę do Jeżyny.
Serce Jeżyny stanęło na moment.
Postawa Jeżyny była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
JeżynieDzięki Jeżynie mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Napisałem wiersz dzięki Jeżynie.
Dzięki Jeżynie święta nabrały nowego wymiaru.
Jeżynie oczy błyszczą.
Zaproponowałem Jeżynie dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
JeżynęKawę kupioną przez Jeżynę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Patrzy na Jeżynę wyczekująco.
Spojrzał na Jeżynę i uśmiechnął się.
O jego personalia miałam spytać Jeżynę prywatnie.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Jeżynę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JeżynąDwa dni temu miałam z Jeżyną śmieszną przygodę.
Obie z Jeżyną miałyśmy ochotę skakać do góry.
Rozmawiam z Jeżyną.
Ja z Jeżyną zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Pracuję z Jeżyną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JeżynieTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Jeżynie.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Jeżynie.
Mowa oczywiście o Jeżynie.
Dzisiaj chciałam napisać o Jeżynie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Jeżynie.

Wołacz:
(hej!)
JeżynoJeżyno! Wróć do mnie!
Hej Jeżyno!
Jeżyno! Uważaj!
Dziękuję Jeżyno za rozmowę!
Dobranoc Jeżyno!