Odmiana imienia Jazon przez przypadki

Jazon imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jazon

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jazona

Celownik
(komu? czemu?):Jazonowi

Biernik
(kogo? co?):Jazona

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jazonem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jazonie

Wołacz
(hej!):Jazonie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Jazonowie, Jazoni, Jazony

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jazonów

Celownik
(komu? czemu?):Jazonom

Biernik
(kogo? co?):Jazonów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jazonami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jazonach

Wołacz
(hej!):Jazonowie, Jazoni, Jazony!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JazonNa drugie imię mam Jazon.
Ma na imię Jazon.
Jazon wraca do domu.
Jazon chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jazon nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JazonaWysyłam list do Jazona.
Specjalnością Jazona jest jazda na koniu.
Przed sobą ujrzałam rękę Jazona.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Jazona.
Serce Jazona stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
JazonowiNie wiem, co powiedzieć Jazonowi.
Słoik z kawą wyleciał Jazonowi z rąk.
Korzysta z okazji, by wyznać Jazonowi miłość.
Powiedz wszystkim i Jazonowi, że nic mi nie jest.
Jazonowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
JazonaNieśmiało gładzi Jazona po włosach.
Widzę Jazona.
Spojrzał na Jazona i uśmiechnął się.
Doprowadził tym Jazona do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzała na Jazona jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JazonemJa z Jazonem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wieczorem z Jazonem znowu idziemy na spacer.
Rozmawiam z Jazonem.
Byliśmy z Jazonem na jarmarku.
Siedzieliśmy z Jazonem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JazoniePomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Jazonie.
Wszyscy dyskutują o Jazonie.
Mówimy tu oczywiście o Jazonie.
Przynajmniej tak myślał tata o Jazonie.
Ten wiersz jest o Jazonie.

Wołacz:
(hej!)
JazonieDzień dobry Jazonie!
Dobry wieczór Jazonie!
Gdzie jesteś Jazonie!?
Dobranoc Jazonie!
Hej Jazonie!