Odmiana imienia Jasmina przez przypadki

Jasmina imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jasmina

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jasminy

Celownik
(komu? czemu?):Jasminie

Biernik
(kogo? co?):Jasminę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jasminą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jasminie

Wołacz
(hej!):Jasmino!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JasminaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Jasmina.
Jutro Jasmina wyjdzie ze szpitala.
Autorem artykułu jest Jasmina.
Ma na imię Jasmina.
Jasmina tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JasminyW domu babci Jasminy od zawsze stał stary zegar.
Tata Jasminy sam opatrzył mi nogę.
Tato Jasminy produkował abażury.
W sobotę są urodziny Jasminy.
Piszę list do Jasminy.

Celownik:
(komu? czemu?)
JasminieTym razem nie damy Jasminie dojść do głosu.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Jasminie.
Zszedłem z drogi Jasminie i usiadłem w fotelu.
Zerwał jabłko i podał je Jasminie.
Rozalia z troską przyglądała się Jasminie.

Biernik:
(kogo? co?)
JasminęChwyciła Jasminę za rękaw płaszcza.
Kawę kupioną przez Jasminę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Przed wejściem spotkaliśmy Jasminę.
Doprowadził tym Jasminę do stanu bliskiego apopleksji.
Patrzę na Jasminę i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JasminąAle można sobie zrobić zdjęcie z Jasminą.
Dwa dni temu miałam z Jasminą śmieszną przygodę.
Razem z Jasminą wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Byliśmy z Jasminą na jarmarku.
Kasia z Jasminą mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JasminieTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Jasminie.
Nie wspomniałem na początku o Jasminie.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Jasminie.
Wczoraj wspomniałam o Jasminie z moim tatą.
Związana jest z nią legenda o Jasminie.

Wołacz:
(hej!)
JasminoGdzie jesteś Jasmino!?
Cześć Jasmino!
Jasmino! Gdzie jesteś?
Jasmino! Uważaj!
Dobranoc Jasmino!