Odmiana imienia Jarowitek przez przypadki

Jarowitek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jarowitek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jarowitka

Celownik
(komu? czemu?):Jarowitkowi

Biernik
(kogo? co?):Jarowitka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jarowitkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jarowitku

Wołacz
(hej!):Jarowitku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JarowitekJa i Jarowitek nie wiedziałyśmy, co robić.
Za chwilę wróci Jarowitek z lasu.
Mam na imię Jarowitek.
Jeśli jednak przegrasz, Jarowitek zostaje z nami.
Ma na imię Jarowitek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JarowitkaDzisiaj wyruszyliśmy do domu Jarowitka.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Jarowitka.
Postanowiłam zadzwonić do Jarowitka.
Rozalia podeszła do Jarowitka.
Specjalnością Jarowitka jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
JarowitkowiKorzysta z okazji, by wyznać Jarowitkowi miłość.
Napisałem wiersz dzięki Jarowitkowi.
Jarowitkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Kto wie, może Jarowitkowi wyjdzie do na dobre.
Musiałam się zwierzyć Jarowitkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
JarowitkaPożegnali w końcu Jarowitka i wyszli razem.
Przeprosiłam Jarowitka i poszłam dalej.
Zdjęcie przesłane przez Jarowitka.
Widziałem dzisiaj Jarowitka z mojej klasy.
Obserwuję Jarowitka bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JarowitkiemRazem z Jarowitkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Razem z Jarowitkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Zostanę tu tylko z Jarowitkiem i chłopakami.
Wymyśliłam z Jarowitkiem nową zabawę.
Jadę na wycieczkę razem z Jarowitkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JarowitkuWarto także pomyśleć chwilę o Jarowitku.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Jarowitku.
Artykuł o Jarowitku wywołał burzę w mediach.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Jarowitku.
Nie wspomniałem na początku o Jarowitku.

Wołacz:
(hej!)
JarowitkuJarowitku! Wróć do mnie!
Jarowitku! Gdzie jesteś?
Jarowitku! Uważaj!
Cześć Jarowitku!
Witaj Jarowitku!