Odmiana imienia Jaroslav przez przypadki

Jaroslav imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jaroslav

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jaroslava

Celownik
(komu? czemu?):Jaroslavowi

Biernik
(kogo? co?):Jaroslava

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jaroslavem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jaroslavie

Wołacz
(hej!):Jaroslavie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JaroslavJaroslav chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Jaroslav.
Dla mnie było już jasne, ze Jaroslav umiera.
Dziś Jaroslav ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Mam na imię Jaroslav.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JaroslavaOd razu zobaczyła ich mama Jaroslava.
Tymczasem zauważyłam wpis Jaroslava kilka dni temu.
Rodzina Jaroslava wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Szkoda że Jaroslava prawie że w ogóle nie ma.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Jaroslava.

Celownik:
(komu? czemu?)
JaroslavowiNie wiem, co powiedzieć Jaroslavowi.
Tym razem nie damy Jaroslavowi dojść do głosu.
Ten nie pozostał dłużny Jaroslavowi.
Zszedłem z drogi Jaroslavowi i usiadłem w fotelu.
Rozalia z troską przyglądała się Jaroslavowi.

Biernik:
(kogo? co?)
JaroslavaPatrzy na Jaroslava wyczekująco.
W Jaroslava nagle coś wstąpiło.
Pożegnali w końcu Jaroslava i wyszli razem.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Jaroslava.
Spojrzał na Jaroslava i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JaroslavemObie z Jaroslavem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Weekend spędzony z Jaroslavem był przesympatyczny.
Razem z Jaroslavem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Jaroslavem.
Rozmawiam z Jaroslavem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JaroslavieKto dziś pamięta o Jaroslavie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Jaroslavie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Jaroslavie.
Pamiętam o Jaroslavie.
Dyskutuję o Jaroslavie.

Wołacz:
(hej!)
JaroslavieGdzie jesteś Jaroslavie!?
Cześć Jaroslavie!
Dobranoc Jaroslavie!
Dziękuję Jaroslavie za rozmowę!
Dzień dobry Jaroslavie!