Odmiana imienia Jarosławka przez przypadki

Jarosławka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jarosławka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jarosławki

Celownik
(komu? czemu?):Jarosławce

Biernik
(kogo? co?):Jarosławkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jarosławką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jarosławce

Wołacz
(hej!):Jarosławko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JarosławkaZa chwilę wróci Jarosławka z lasu.
Jarosławka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jarosławka ma katar i źle się czuje.
Gdzie jest Jarosławka?
Jarosławka nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JarosławkiLampion z dyni zrobiony na prośbę Jarosławki.
Specjalnością Jarosławki jest jazda na koniu.
W słuchawce usłyszałam głos Jarosławki.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Jarosławki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Jarosławki.

Celownik:
(komu? czemu?)
JarosławceOczywiście każdy przyzna rację Jarosławce.
Nie wiem, co powiedzieć Jarosławce.
Zaproponowałem Jarosławce dwa tematy.
Dzięki Jarosławce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Chciałam szybko pochwalić się Jarosławce.

Biernik:
(kogo? co?)
JarosławkęKacper patrzył na Jarosławkę ze zdumieniem.
Widziałem dzisiaj Jarosławkę z mojej klasy.
Spojrzał na Jarosławkę z zaciekawieniem.
Odprowadziłam Jarosławkę do wyjścia.
Spojrzała na Jarosławkę jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JarosławkąDorota spotkała się z Jarosławką.
Wymyśliłam z Jarosławką nową zabawę.
Siedzieliśmy z Jarosławką na kanapie.
Jadę z Jarosławką na dyskotekę.
Siedzieliśmy z Jarosławką na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JarosławceZastanawiam się czy powiedzieć mami o Jarosławce.
Rozmawiam o Jarosławce.
Piszę o Jarosławce.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Jarosławce.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Jarosławce.

Wołacz:
(hej!)
JarosławkoDobranoc Jarosławko!
Gdzie jesteś Jarosławko!?
Jarosławko! Uważaj!
Witaj Jarosławko!
Cześć Jarosławko!