Odmiana imienia Jarogusia przez przypadki

Jarogusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jarogusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jarogusi

Celownik
(komu? czemu?):Jarogusi

Biernik
(kogo? co?):Jarogusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jarogusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jarogusi

Wołacz
(hej!):Jarogusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JarogusiaMam na imię Jarogusia.
Jarogusia wraca do domu.
Jarogusia nie umie grać na gitarze.
Moje drugie imię to właśnie Jarogusia.
Autorem artykułu jest Jarogusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JarogusiRodzina Jarogusi zginęła w wypadku samochodowym.
Jadę do Jarogusi.
Dziadek Jarogusi w tym czasie miał chorą rękę.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Jarogusi.
Pożyczę od Jarogusi samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
JarogusiTego Jarogusi było już za wiele.
Mama przyznała rację Jarogusi.
Korzysta z okazji, by wyznać Jarogusi miłość.
Jarogusi oczy błyszczą.
Napisałem wiersz dzięki Jarogusi.

Biernik:
(kogo? co?)
JarogusięPrzed wejściem spotkaliśmy Jarogusię.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Jarogusię.
Patrzę na Jarogusię i nic nie rozumiem.
Jarogusię znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Jarogusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JarogusiąRazem z Jarogusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
A sytuacja z Jarogusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Kasia z Jarogusią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Zostaliśmy z Jarogusią w salonie sami.
Sprzątam pokój z Jarogusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JarogusiOd ostatniego wpisu o Jarogusi wydarzyło się sporo.
Przygotowuje książkę o Jarogusi.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Jarogusi.
Przez chwilę pomyślałam o Jarogusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Jarogusi.

Wołacz:
(hej!)
JarogusiuGdzie jesteś Jarogusiu!?
Hej Jarogusiu!
Witaj Jarogusiu!
Jarogusiu! Wróć do mnie!
Cześć Jarogusiu!