Odmiana imienia Jarka przez przypadki

Jarka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jarka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jarki

Celownik
(komu? czemu?):Jarce

Biernik
(kogo? co?):Jarkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jarką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jarce

Wołacz
(hej!):Jarko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Jarki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jarek

Celownik
(komu? czemu?):Jarkom

Biernik
(kogo? co?):Jarki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jarkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jarkach

Wołacz
(hej!):Jarki!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JarkaJarka tego nie widzi.
Mam na imię Jarka.
Jarka wraca do domu.
W domu Jarka często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Jarka grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JarkiRodzina Jarki wyprowadziła się.
Jarki siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Jarki.
Na korytarzu blisko pokoju Jarki stało kilka osób.
Tato Jarki produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
JarceOddaję Jarce list.
Jarce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Od początku próbujemy pomóc Jarce.
Słoik z kawą wyleciał Jarce z rąk.
Dzięki Jarce święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
JarkęW Jarkę nagle coś wstąpiło.
Przed sesją zapytałam Jarkę co lubi.
Jarkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Odprowadziłam Jarkę do wyjścia.
W końcu obudzili Jarkę, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JarkąWeekend spędzony z Jarką był przesympatyczny.
Razem z Jarką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Jarką.
Jadę z Jarką na dyskotekę.
Wczoraj wracamy z Jarką od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JarceNo a teraz trochę więcej o Jarce.
Śpiewam o Jarce.
Przy Jarce zapomniałem o wszystkim.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Jarce.
Teraz chcę napisać parę słów o Jarce.

Wołacz:
(hej!)
JarkoJarko! Uważaj!
Hej Jarko!
Gdzie jesteś Jarko!?
Cześć Jarko!
Dziękuję Jarko za rozmowę!