Odmiana imienia Jaremek przez przypadki

Jaremek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jaremek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jaremka

Celownik
(komu? czemu?):Jaremkowi

Biernik
(kogo? co?):Jaremka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jaremkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jaremku

Wołacz
(hej!):Jaremku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JaremekDziś Jaremek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Moje drugie imię to właśnie Jaremek.
Na drugie imię mam Jaremek.
Ja i Jaremek nie wiedziałyśmy, co robić.
Jaremek chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JaremkaW sobotę są urodziny Jaremka.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Jaremka.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Jaremka.
Pożyczę od Jaremka samochód i możemy jechać.
Tata Jaremka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
JaremkowiPowiedz wszystkim i Jaremkowi, że nic mi nie jest.
Jaremkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Proszę Jaremkowi nie dokuczać!
Mama przyznała rację Jaremkowi.
Coś muszę Jaremkowi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
JaremkaDoprowadził tym Jaremka do stanu bliskiego apopleksji.
Kacper patrzył na Jaremka ze zdumieniem.
Patrzy na Jaremka wyczekująco.
Spojrzałam na Jaremka.
Przed wejściem spotkaliśmy Jaremka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JaremkiemByliśmy z Jaremkiem na jarmarku.
Dorota spotkała się z Jaremkiem.
Obie z Jaremkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Sprzątam pokój z Jaremkiem.
Razem z Jaremkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JaremkuMowa oczywiście o Jaremku.
Chciałbym być teraz przy Jaremku.
Przynajmniej tak myślał tata o Jaremku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Jaremku.
Teraz chcę napisać parę słów o Jaremku.

Wołacz:
(hej!)
JaremkuCześć Jaremku!
Dobry wieczór Jaremku!
Jaremku! Uważaj!
Dziękuję Jaremku za rozmowę!
Hej Jaremku!