Odmiana imienia Jareczka przez przypadki

Jareczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jareczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jareczki

Celownik
(komu? czemu?):Jareczce

Biernik
(kogo? co?):Jareczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jareczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jareczce

Wołacz
(hej!):Jareczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JareczkaDobrze, że Jareczka grzecznie śpi.
Jareczka chce pójść ze mną na spacer.
Za chwilę wróci Jareczka z lasu.
Jutro Jareczka wyjdzie ze szpitala.
Jareczka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JareczkiNie lubię Jareczki.
Dziadek Jareczki w tym czasie miał chorą rękę.
Uroda Jareczki miała potężną moc.
Tata Jareczki poszedł otworzyć drzwi.
Wysyłam list do Jareczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
JareczceDzięki Jareczce święta nabrały nowego wymiaru.
Mama przyznała rację Jareczce.
Mam nadzieję, że Jareczce również się podoba.
Tym razem nie damy Jareczce dojść do głosu.
Co tej Jareczce po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
JareczkęPostaram się namówić Jareczkę na spacer.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Jareczkę.
Jareczkę znalazłam w recepcji hotelu.
Lubię Jareczkę.
Spojrzała na Jareczkę jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JareczkąPracuję razem z Jareczką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Jareczką.
Zostaliśmy z Jareczką w salonie sami.
Idę na spacer z Jareczką.
Siedzieliśmy z Jareczką na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JareczceOd ostatniego wpisu o Jareczce wydarzyło się sporo.
Kiedyś chciałam napisać o Jareczce.
Mamrotał coś o Jareczce, gdy podtrzymywał się ściany.
Pamiętajmy o Jareczce i jej rodzinie.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Jareczce.

Wołacz:
(hej!)
JareczkoGdzie jesteś Jareczko!?
Witaj Jareczko!
Jareczko! Wróć do mnie!
Dobranoc Jareczko!
Jareczko! Uważaj!