Odmiana imienia Janulka przez przypadki

Janulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Janulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Janulki

Celownik
(komu? czemu?):Janulce

Biernik
(kogo? co?):Janulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Janulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Janulce

Wołacz
(hej!):Janulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JanulkaDobrze, że Janulka grzecznie śpi.
Mam na imię Janulka.
Ja i Janulka nie wiedziałyśmy, co robić.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Janulka.
Janulka chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JanulkiByłam pełna uznania dla rozwoju Janulki.
Tata Janulki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Dla Janulki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Postanowiłam zadzwonić do Janulki i chłopaków.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Janulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
JanulceDopiero teraz zrozumiałem, że Janulce coś się stało.
Zszedłem z drogi Janulce i usiadłem w fotelu.
Korzysta z okazji, by wyznać Janulce miłość.
Opowiedziałam Janulce o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Janulce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
JanulkęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Janulkę.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Janulkę.
Spoglądam na Janulkę.
O jego personalia miałam spytać Janulkę prywatnie.
Kacper patrzył na Janulkę ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JanulkąA sytuacja z Janulką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Pracuję z Janulką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Janulką.
Ja z Janulką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Dorota spotkała się z Janulką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JanulceW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Janulce.
Dobrze, że wspomniałeś o Janulce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Janulce.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Janulce.
Dyskutuję o Janulce.

Wołacz:
(hej!)
JanulkoWitaj Janulko!
Hej Janulko!
Cześć Janulko!
Dobranoc Janulko!
Gdzie jesteś Janulko!?