Odmiana imienia Jano przez przypadki

Jano imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jano

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jana

Celownik
(komu? czemu?):Janowi

Biernik
(kogo? co?):Jano

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Janem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Janie

Wołacz
(hej!):Jano!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JanoNa drugie imię mam Jano.
Jano odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Jano?
Dla mnie było już jasne, ze Jano umiera.
W domu Jano często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JanaJana siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Jana słychać.
Zbieramy na nowy wózek dla Jana.
Jestem mamą Jana i jeszcze trojga innych dzieci.
Najbardziej polubiłam ojca Jana.

Celownik:
(komu? czemu?)
JanowiRozalia z troską przyglądała się Janowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Janowi.
Proszę Janowi nie dokuczać!
Słoik z kawą wyleciał Janowi z rąk.
Kupiłem Janowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
JanoSpoglądam na Jano.
Jano natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Jano.
Podchodzi, całuje Jano i idzie do wyjścia.
Jano zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JanemRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Janem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Janem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Janem.
Oboje z Janem wybuchliśmy śmiechem.
Zginął w pojedynku z Janem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JaniePosiadam całą serię powieści tego autora o Janie.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Janie.
Kilka słów od autora materiału o Janie.
Zapraszam na film dokumentalny o Janie.
Piszę o Janie.

Wołacz:
(hej!)
JanoDzień dobry Jano!
Gdzie jesteś Jano!?
Hej Jano!
Jano! Gdzie jesteś?
Cześć Jano!