Odmiana imienia Janka przez przypadki

Janka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Janka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Janki

Celownik
(komu? czemu?):Jance

Biernik
(kogo? co?):Jankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Janką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jance

Wołacz
(hej!):Janko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JankaJa i Janka nie wiedziałyśmy, co robić.
Jeśli jednak przegrasz, Janka zostaje z nami.
Jutro Janka wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Janka.
Janka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JankiW sobotę są urodziny Janki.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Janki.
Przedwczoraj były urodziny Janki.
Zaproszenia na urodziny Janki są gotowe.
Tata Janki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
JanceJance udało się usłyszeć tylko parę słów.
Jance włosy stanęły dęba na głowie.
Nie wiem, co powiedzieć Jance.
Chciałam szybko pochwalić się Jance.
Dzięki Jance święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
JankęNa Jankę spłynęła niewymowna ulga.
Przed wejściem spotkaliśmy Jankę.
Patrzy na Jankę wyczekująco.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Jankę.
Jankę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JankąJa z Janką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Janką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Obie z Janką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Pracuję z Janką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Janką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JanceDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Jance.
Warto także pomyśleć chwilę o Jance.
Przynajmniej tak myślał tata o Jance.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Jance.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Jance.

Wołacz:
(hej!)
JankoJanko! Wróć do mnie!
Janko! Gdzie jesteś?
Janko! Uważaj!
Witaj Janko!
Dzień dobry Janko!