Odmiana imienia Janka przez przypadki

Janka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Janka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Janki

Celownik
(komu? czemu?):Jance

Biernik
(kogo? co?):Jankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Janką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jance

Wołacz
(hej!):Janko!

Przykłady odmiany imienia Janka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Janka

Ja i Janka nie wiedziałyśmy, co robić.
Jeśli jednak przegrasz, Janka zostaje z nami.
Jutro Janka wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Janka.
Janka wraca do domu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Janki

W sobotę są urodziny Janki.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Janki.
Przedwczoraj były urodziny Janki.
Zaproszenia na urodziny Janki są gotowe.
Tata Janki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik (komu? czemu?): Jance

Jance udało się usłyszeć tylko parę słów.
Jance włosy stanęły dęba na głowie.
Nie wiem, co powiedzieć Jance.
Chciałam szybko pochwalić się Jance.
Dzięki Jance święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik (kogo? co?): Jankę

Na Jankę spłynęła niewymowna ulga.
Przed wejściem spotkaliśmy Jankę.
Patrzy na Jankę wyczekująco.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Jankę.
Jankę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik (z kim? z czym?): Janką

Ja z Janką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Janką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Obie z Janką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Pracuję z Janką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Janką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Jance

Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Jance.
Warto także pomyśleć chwilę o Jance.
Przynajmniej tak myślał tata o Jance.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Jance.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Jance.

Wołacz (hej!): Janko

Janko! Wróć do mnie!
Janko! Gdzie jesteś?
Janko! Uważaj!
Witaj Janko!
Dzień dobry Janko!